THE MAGIC BUS: Το Κάστρο [Private Pressing, 2021]
Οι Magic Bus είναι ένα καινούριο ελληνικό συγκρότημα από την Στερεά Ελλάδα που κάνει την εμφάνισή του στην δισκογραφία με «Το Κάστρο». Λέμε από την Στερεά Ελλάδα, επειδή το άλμπουμ είναι ηχογραφημένο σε στούντιο της Λαμίας, ενώ το CD έφθασε στα χέρια μας από την Λιβαδειά.
Η έξω από την Αθήνα Ελλάδα εξακολουθεί να αναπνέει (και) με τους ήχους του ελληνικού ροκ, της δεκαετίας του ’90 βασικά. Της δεκαετίας με τις εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις δίσκων των ελληνικών, ελληνόφωνων, συγκροτημάτων – της εμπορικότερης, κοντολογίς, δεκαετίας στην ιστορία του ελληνικού ροκ.
Οι Magic Bus, σαν μουσικοί τώρα είναι πολύ καλοί και δεν υπάρχει αμφιβολία περί αυτού.
Οι Βαλάντης Δάφκος φωνή, φωνητικά, στίχοι, Ερμής Σουλτανόπουλος κιθάρες, φωνητικά, συνθέσεις, Ντίνα Αργυρίου μπάσο και Πάρης Γάτσιος ντραμς ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις μιας παραγωγής σκληρής, άτεγκτης, με ανεβασμένη ένταση, διανθισμένης με μια ποικιλία από κιθαριστικά riffs και με πολύ ωραίο δέσιμο μπάσου-ντραμς, προσαρμοσμένα όλα τούτα στις απαιτήσεις του εκάστοτε στίχου.
Το άκουσμα είναι οπωσδήποτε συμπαθές, κάποια κομμάτια είναι όντως καλά, υπό την έννοια του «αξιόπιστα» και του «γερά», αλλά γενικώς το συνολικότερο πακέτο δεν κάνει την πολύ μεγάλη διαφορά.
Τι χρειάζεται; Μια καλυτέρευση και των μουσικών και των στίχων – ιδίως των στίχων, που πρέπει να γίνουν πιο απλοί, πιο «κοφτοί» και πιο ουσιαστικοί. Εντάξει, αυτό το τελευταίο είναι και το πλέον δύσκολο, όμως το σίγουρο είναι πως οι Magic Bus διαθέτουν τις βάσεις για κάτι ακόμη καλύτερο στο άμεσο μέλλον, καθότι οι δυνατότητες δεν λείπουν. Με πιο σίγουρους και δουλεμένους στίχους μπορούμε να αναμένουμε και βελτίωση των μουσικών (η μουσική), που θα οδηγήσουν, τελικώς, σε ακόμη καλύτερα τραγούδια.
Εκείνο που ξεχωρίζει πάντως από «Το Κάστρο» είναι τα παιξίματα και γενικότερα η διάθεση να παρουσιαστεί ένα ελληνόφωνο σκληρό rock, που κάποιες στιγμές μπορεί να φέρνει στη μνήμη από Π. Σιδηρόπουλο και Απροσάρμοστους (εποχή «Εν Λευκώ») και κάποιες άλλες πρώιμες Τρύπες, Ενδελέχεια κ.λπ.
Οι επιρροές δηλαδή είναι οι «σωστές» παρότι οι αναμενόμενες, ενώ εκεί όπου δεν είναι αναμενόμενες (οι επιρροές), όπως στο κομμάτι, «Τα πλοίο των τρελών», το ενδιαφέρον πολλαπλασιάζεται.
Δεν ξέρω αν μπορούν να δώσουν ένα ελληνικό ροκ, αναμεμιγμένο με παραδοσιακά ή, ακόμη καλύτερα, με λαϊκά στοιχεία, οι Magic Bus, που να στέκεται ψηλά και ν’ ακούγεται αγέρωχο, αλλά εκείνο το τελευταίο κομμάτι τους βάζει σε (θετικές) σκέψεις. Για να δούμε…
Επαφή: themagicbusbandgr@gmail.com
REDEYE CARAVAN: Nostrum Remedium [Private Pressing, 2020]
Οι Redeye Caravan είναι από την Λιβαδειά και έχουν δύο κοινά μέλη με τους Magic Bus – πρόκειται για τον Βαλάντη Δάφκο (φωνή, μπάσο) και τον Πάρη Γάτσιο (ντραμς, κρουστά).
Από ’κει και πέρα την ομάδα συμπληρώνουν οι Άκης Κοσμίδης φωνή, ακουστικές κιθάρες, Πάνος Μακούλης κιθάρες, πλήκτρα, φωνή, Ελένη Παρασκευοπούλου φωνή, Στέφανος Στρογγύλης φυσαρμόνικα και Θάνος Γιαμαρέλος βιολί.
Τι είδους συγκρότημα είναι οι Redeye Caravan; Αμερικάνικο… Country rock, alternative country, country & western, americana και τα συναφή, με περαιτέρω υπαινιγμούς ακόμη και από eighties desert rock ή και από το διεσταλμένο blues-rock της Fat Possum.
Φαίνεται πως εκεί στις… καρακαμπιές της Στερεάς (Βοιωτία, Φθιώτιδα κ.λπ.) ευδοκιμούν τοιούτα ηχοχρώματα (το λέμε γιατί έχουμε κατά νου και άλλους μουσικούς και γκρουπ, που δραστηριοποιούνται σ’ αυτά τα στυλ στην ευρύτερη περιοχή), τα οποία κάποιες φορές φθάνουν έως και την πόρτα της δισκογραφίας. Παρήγορο αυτό. Υπό την έννοια πως τα γκρουπ βάζουν το χέρι στην τσέπη τους, προκειμένου να δουν μια δουλειά τους τυπωμένη (σε πολύ περιποιημένο CD, εδώ).
Τα τραγούδια των Redeye Caravan στο “Nostrum Remedium” είναι καλά, και κυρίως είναι καλοηχογραφημένα και καλοπαιγμένα. Τούτο μπορεί να κρύβει ορισμένες ψιλές αδυναμίες, όμως σωστά συμβαίνει (ακόμη κι αυτό), γιατί εδώ μετράει περισσότερο το γεγονός πως μια μπάντα, από την ελληνική επαρχία, επιχειρεί σε ιδιαίτερα και απαιτητικά αμερικάνικα στυλ, με αξιοσημείωτα αποτελέσματα, δίχως έξωθεν βοήθειες και, βασικά, με ίδια μέσα. Με δικές της μελωδίες, με δικά της λόγια, δίχως διασκευές και με την πίστη πως τα τραγούδια της δεν έχουν να ζηλέψουν και τόσο πολλά από τα εκείθεν πρότυπα.
Επιχειρείται, μάλιστα, και η οικοδόμηση, ας το πούμε έτσι, κι ενός κλίματος κάπως στοιχειωτικού, με ανάλογη θεματολογία (στα λόγια), μα και με παικτικό deep feeling, που, δίνει στο “Nostrum Remedium” κάποια πολύ ειδικά και σίγουρα ελκυστικά χαρακτηριστικά (πάρα πολύ καλό το “Good man Richard” και άλλα ακόμη tracks).
Γενικώς, λοιπόν, μια πολύ συμπαθητική, καλή ή και αρκετά καλή προσπάθεια, από ένα σχήμα, τους Redeye Caravan, που μπορεί να κινηθεί προς τα πάνω, γρηγορότερα και ουσιαστικότερα.
Επαφή: https://redeyecaravan.bandcamp.com/album/nostrum-remedium