Η τρέλα του φυσιολογικού…

Η έννοια του “φυσιολογικού” είναι πολύπλοκη. Το “φυσιολογικό” αναφέρεται σε κάτι που θεωρείται κοινό ή συνηθισμένο σε μια συγκεκριμένη κοινωνία ή πολιτισμό.

1. Βιολογικά: Το φυσιολογικό μπορεί να αφορά λειτουργίες του σώματος ή της υγείας, όπου οι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες προσδοκίες σχετικά με το πώς πρέπει να λειτουργεί το σώμα ή το μυαλό.
2. Κοινωνικά: Κάθε κοινωνία έχει κανόνες και πρότυπα συμπεριφοράς. Το φυσιολογικό μπορεί να αναφέρεται στο πώς ένα άτομο συμπεριφέρεται σε σύγκριση με τους κανόνες αυτούς.
3. Ψυχολογικά: Η φυσιολογική ψυχολογική λειτουργία συχνά αναφέρεται στην ικανότητα ενός ατόμου να προσαρμόζεται στις καταστάσεις της ζωής, να επικοινωνεί αποτελεσματικά και να αισθάνεται ισορροπημένο.

Ουσιαστικά, ο “φυσιολογικός” είναι ένας υποκειμενικός όρος και εξαρτάται από την αντίληψη και τα πρότυπα της εκάστοτε κοινωνίας ή ομάδας.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί άνθρωποι έρχονται στο γραφείο μου με αυτήν ακριβώς την έγνοια. Είμαι φυσιολογικός; Πολλές φορές καθώς εξιστορούν την ζωή τους, τις σκέψεις τους, τις συνήθειες τους, τις συμπεριφορές τους και διακατέχονται ακριβώς από την ερώτηση/αγωνία συνεχώς… Μήπως είμαι τρελός;

Το να αναρωτιέται κάποιος αν είναι “τρελός” είναι μια ένδειξη ότι έχει επίγνωση των συναισθημάτων και των σκέψεων του. Αυτό από μόνο του είναι ένα θετικό σημάδι. Ο όρος “τρελός” είναι πολύ φορτισμένος και συχνά χρησιμοποιείται με αρνητικό τρόπο, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλοι περνάμε περιόδους αμφιβολίας, άγχους ή σύγχυσης.

Ο όρος “τρελός” είναι παρεξηγημένος και χρησιμοποιείται με τρόπο που στιγματίζει άτομα με ψυχικά προβλήματα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ένας σαφής ορισμός του τι σημαίνει “τρελός”.

Η ψυχική υγεία είναι ένα φάσμα, και όλοι μπορεί να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις σε διάφορες φάσεις της ζωής μας.

Αντί να μιλάμε για το ποιος είναι “τρελός”, είναι πιο χρήσιμο να αναγνωρίζουμε ότι ο καθένας μπορεί να περάσει δύσκολες περιόδους. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται υποστήριξη και θεραπεία για να αντιμετωπίσουν ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, το άγχος ή άλλες καταστάσεις.

Το πιο σημαντικό είναι να δείχνουμε κατανόηση και ενσυναίσθηση προς όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αντί να τους βάζουμε ετικέτες.

Η διάκριση μεταξύ “φυσιολογικού” και “τρελού” δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο φαίνεται. Όπως έχουμε αναφέρειπιοπάνω, οι όροι αυτοί είναι υποκειμενικοί και κοινωνικά κατασκευασμένοι. Το τι θεωρείται “φυσιολογικό” ή “τρελό” εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, τις προσωπικές πεποιθήσεις και τις εμπειρίες.

1. Φυσιολογικός: Αυτός ο όρος αναφέρεται σε κάτι που ταιριάζει με τα κοινωνικά πρότυπα και τους κανόνες. Όμως, αυτά τα πρότυπα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και από κουλτούρα σε κουλτούρα. Αυτό που θεωρείται “φυσιολογικό” σε ένα μέρος μπορεί να φαίνεται παράξενο ή ασυνήθιστο σε ένα άλλο.
2. “Τρελός”: Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει συμπεριφορές ή σκέψεις που αποκλίνουν σημαντικά από τα κοινωνικά πρότυπα. Ωστόσο, είναι μια αρνητική και στιγματιστική λέξη, που συνήθως δεν αναγνωρίζει την πραγματική πολυπλοκότητα της ψυχικής υγείας.

Η ψυχική υγεία είναι μια συνεχής διαδικασία και όλοι μπορεί να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις σε αυτήν τη διαδρομή. Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε τις αυστηρές ετικέτες και να επικεντρωνόμαστε στην κατανόηση, την ενσυναίσθηση και την υποστήριξη των ανθρώπων γύρω μας.

Το ταμπού γύρω από την επίσκεψη σε ψυχολόγο είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει βαθιές ρίζες σε προκαταλήψεις και στερεότυπα σχετικά με την ψυχική υγεία. Παρά το γεγονός ότι η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική υγεία, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια από έναν ψυχολόγο λόγω του φόβου της κοινωνικής κατακραυγής ή της ντροπής.

Παράγοντες που συμβάλλουν στο ταμπού:

1. Στίγμα της ψυχικής υγείας: Πολλές κοινωνίες βλέπουν την ψυχική υγεία ως ένα ευαίσθητο ή ακόμα και ντροπιαστικό θέμα. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ψυχολογικές δυσκολίες μπορεί να φοβούνται ότι θα χαρακτηριστούν ως “αδύναμοι” ή “τρελοί” αν ζητήσουν βοήθεια.
2. Έλλειψη κατανόησης: Η έλλειψη πληροφόρησης για την ψυχολογία και τις ψυχικές διαταραχές οδηγεί συχνά σε παρεξηγήσεις. Πολλοί πιστεύουν ότι μόνο οι “σοβαρά άρρωστοι” χρειάζονται ψυχολόγο, ενώ στην πραγματικότητα οι ψυχολόγοι μπορούν να βοηθήσουν σε πολλούς τομείς της ζωής.
3. Κοινωνικές προσδοκίες: Σε πολλές κουλτούρες, οι άνθρωποι αναμένεται να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους μόνοι τους ή να τα κρύβουν. Η αναζήτηση βοήθειας από έναν ψυχολόγο μπορεί να θεωρείται ως ένδειξη αδυναμίας ή αποτυχίας.

Αντιμετώπιση του ταμπού:

1. Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση: Η ενημέρωση για την ψυχική υγεία και η κατανόηση του τι κάνει ένας ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στίγματος. Οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η αναζήτηση βοήθειας είναι ένα σημάδι δύναμης και υπευθυνότητας.
2. Ανοιχτή συζήτηση: Μιλώντας ανοιχτά για την ψυχική υγεία και τις εμπειρίες μας, βοηθάμε να σπάσει το ταμπού. Όταν δημόσια πρόσωπα ή απλοί άνθρωποι μοιράζονται τις ιστορίες τους, αυτό ενθαρρύνει άλλους να κάνουν το ίδιο.
3. Υποστήριξη και ενσυναίσθηση: Δείχνοντας κατανόηση και στήριξη σε όσους αντιμετωπίζουν ψυχικές δυσκολίες, βοηθάμε να μειωθεί το αίσθημα ντροπής που μπορεί να αισθάνονται.

Η αντιμετώπιση του ταμπού γύρω από την ψυχολογία είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της ψυχικής υγείας στην κοινωνία μας. Όσο περισσότερο συζητάμε ανοιχτά αυτά τα θέματα, τόσο πιο φυσιολογικό θα γίνει να αναζητούμε τη βοήθεια που χρειαζόμαστε χωρίς φόβο κρίσης.

Τέλος να μιλήσουμε και για την άλλη έννοια του τρελού… της τρέλας… την θετική ή αυτή που ο κόσμοςχρησιμοποιεί για να σταθεί στην ένταση της χαράς,τηνδιάσταση στον λόγο μας για να περιγράψει τι τελικά; . Η ζωήθέλειτρελούς και τρέλα;

Ένας τρελός άνθρωπος συχνά θεωρείται κάποιος που ξεπερνά τα όρια του συμβατικού και δεν ακολουθεί τις κοινωνικές νόρμες. Μπορεί να είναι αυθόρμητος, απρόβλεπτος και γεμάτος πάθος, αλλά επίσης μπορεί να φέρει έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και μια διαφορετική προσέγγιση στη ζωή. Η “τρέλα” μπορεί να εκδηλωθεί ως δημιουργικότητα, ένταση ή ακόμα και σοφία που δεν συμβαδίζει με τις συμβατικές αντιλήψεις. Στην ουσία, ένας τρελός άνθρωπος είναι κάποιος που ζει με τον δικό του τρόπο, χωρίς να φοβάται την κριτική.

Μια τρελή ζωή είναι γεμάτη περιπέτειες, απρόβλεπτες καταστάσεις και στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός. Είναι αυτή η διαδρομή που σε κάνει να γελάς, να συγκινείσαι, να παίρνεις ρίσκα και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή χωρίς να σκέφτεσαι πολύ το αύριο. Ό,τι κι αν συμβεί, η τρελή ζωή έχει πάντα μια ιστορία να διηγηθεί!

Η “φυσιολογική τρέλα” είναι αυτή η ισορροπία μεταξύ του να ζεις έντονα και να διατηρείς έναν έλεγχο στη ζωή σου. Είναι το σημείο όπου τολμάς να είσαι διαφορετικός, να δοκιμάζεις νέα πράγματα και να ξεφεύγεις από τα συνηθισμένα, αλλά χωρίς να χάνεις εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα. Μπορεί να εκδηλώνεται ως αυθορμητισμός, χιούμορ ή απλώς το να μην παίρνεις τα πάντα τόσο σοβαρά. Αυτή η “φυσιολογική τρέλα” δίνει νόημα στη ζωή χωρίς να την αποσταθεροποιεί.

Εξάλλου

«Μόνο εκείνοι που είναι αρκετά τρελοί ώστε να πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, είναι εκείνοι που το κάνουν.» – Στίβ Τζόμπς

ΕλίναΤρωγάδα

B.Sc. Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας παιδιών , εφήβων & ενήλικων

elinatr@yahoo.com

τηλ. Επικοινωνίας 2261020781